facebook
Logo ALAB laboratoria  Sp. z o.o.

Diagnostyka wirusa ZIKA

 

 

Wirus Zika należy do rodziny Flaviviridae. Przed 2015 rokiem wirus Zika występował na terenie Afryki, południowo-zachodniej Azji i wyspach Pacyfiku, jednak w 2016 roku epidemia rozprzestrzeniła się na 48 krajów.
Zakażenie wirusem Zika następuje najczęściej poprzez ugryzienie komarów z rodzaju Aedes (Aedes aegypyi oraz Aedes albopictus). Inne drogi zakażenia to:

  •  Zakażenie kobiety będącej w ciąży - transmisja wirusa na dziecko może nastąpić wewnątrzmacicznie bądź okołoporodowo. 
  •  Poprzez stosunki płciowe z zakażonym partnerem. 
  •  W czasie ekspozycji laboratoryjnej, podczas badania próbek zakażonych osób 
  •  Teoretycznie także poprzez: transfuzję krwi, przeszczep organów i tkanek, karmienie piersią (nie potwierdzone dotychczas badaniami). 

 

Czas inkubacji wirusa Zika po wniknięciu do organizmu człowieka to 3 do 14 dni. Objawy mogą wystąpić dopiero po 2 tygodniach od zakażenia. Wiele infekcji wirusem Zika przebiega bezobjawowo, bądź objawy są bardzo łagodne. Podstawowe objawy to: gorączka, bóle mięśni, zapalenie spojówek, grudkowa wysypka, rzadziej – bóle głowy i mięśni. Infekcja wirusem Zíka wykształca odporność przed kolejnymi możliwymi zakażeniami. Na obecną chwilę nie ma dostępnej powszechnie szczepionki wytwarzającej odpowiedź immunologiczną na ten wirus i chroniącej przed skutkami zakażenia.


Infekcja wirusem Zika w czasie ciąży może być przyczyną wystąpienia bardzo poważnych wad wrodzonych u dziecka, są to małogłowie bądź inne wady mózgu, mogą wystąpić także: wady wzroku, wady słuchu, zaburzenia wzrostu. Zakażenie kobiety ciężarnej wirusem Zika może skutkować także poronieniem. Kobiety będące w ciąży lub planujące zajście w ciążę a także partnerzy takich kobiet, mieszkające lub podróżujące po terenach gdzie występuje wirus Zika, powinny przebadać się w kierunku zakażenia tym wirusem. Osoby u których zachodzi podejrzenie, że mogły zakazić się tym wirusem winny powstrzymać się od współżycia seksualnego bądź zabezpieczać się prezerwatywą przez okres od 8 tygodni do 6 miesięcy od incydentu w zależności od sytuacji.


Diagnostyka:


Zaleca się wykonanie badań w kierunku wirusa Zika u osób, które podróżowały do stref występowania wirusa, bądź odbyły niezabezpieczony stosunek płciowy z osobą, która przebywała w strefie występowania wirusa.

W ofercie ALAB laboratoria dostępne są następujące badania:

 

  • Wykrywanie RNA wirusa Zika rozwiń opisprzejdź do sklepu

    Badanie obecności RNA wirusa Zika z wykorzystaniem techniki Real Time-PCR jest czułą i swoistą metodą stwierdzenia aktywnego zakażenia tym patogenem. U pacjentów z objawami infekcji wirusem Zika powinno się wykonać wykrywanie RNA metodą RT-PCR w surowicy krwi w ciągu dwóch tygodni od wystąpienia objawów. Badanie można również wykonać w moczu pobranym od pacjenta nie później niż w 14 dni od wystąpienia objawów. Pozytywny wynik badania RT-PCR jednoznacznie potwierdza infekcję wirusem Zika. Wynik negatywny nie wyklucza całkowicie infekcji i wskazane jest badanie surowicy w poszukiwaniu przeciwciał przeciwko wirusowi Zika w klasie IgM.

  • P/c przeciw wirusowi Zika (ZIKV) IgM rozwiń opisprzejdź do sklepu

    Przeciwciała przeciwko wirusowi Zika pojawiają się w surowicy już w ciągu 4-7 dni od pojawienia się objawów choroby. Jednak wyniki testów w kierunku przeciwciał mogą być pozytywnie fałszywe, ponieważ inne wirusy z rodziny Flaviviridae mogą dać dodatni wynik tego testu. Przeciwciała IgM osiągają najwyższe miano w ciągu 2-3 tygodni, utrzymują się w surowicy do 3 miesięcy. Gdy w przeszłości pacjent miał kontakt z innymi wirusami z rodziny Flaviviridae przeciwciała IgM przeciwko wirusowi Zika mogą pojawić się w organizmie z pewnym opóźnieniem, bądź w zmniejszonej intensywności lub nie wystąpić wcale.

  • P/c przeciw wirusowi Zika (ZIKV) IgG rozwiń opisprzejdź do sklepu

    Przeciwciała IgG można wykryć w surowicy zwykle równocześnie z IgM lub wkrótce po ich pojawieniu. Zakłada się, że utrzymują się one w organizmie przez całe życie. Wykrycie przeciwciał IgM lub wyraźny wzrost miana przeciwciał IgG w próbkach pobranych w odstępnie dwóch tygodni mogą świadczyć o ostrej infekcji wirusem Zika.


Źródła:

U.S. Department of Health & Human Services, Centers for Disease Control and Prevention
U. S. National Center for Emerging and Zoonotic Infectious Diseases (NCEZID)
U. S. Division of Vector-Borne Diseases (DVBD)